De Belgische schilder Alfred Stevens werd geboren op het Brusselse Koningsplein in het Café de l’Amitié, het huidige Belvue museum. Hij volgde een schildersopleiding en reisde naar Parijs waar hij al snel contacten legde bij de beau monde. Na een relatief korte periode van sociaal realisme, werd hij de schilder van de mondaine vrouwen van zijn tijd zoals Sarah Bernhardt met wie hij meer dan waarschijnlijk een affaire had. Hij was zeer geliefd bij de adel en zelfs het koningshuis (Napoleon III en zijn echtgenote). Vanaf 1870 had hij ook een Vrouwensalon, waar hij enkele getalenteerde vrouwen zoals Berthe Art ook een kans gaf als schilder.

Op technisch vlak was hij een verdienstelijk schilder: Manet en Renoir gingen bij hem in de leer in het begin van hun carrière. Hij was een loyale vriend  voor Manet die hij toegang gaf tot zijn atelier en die hij aan zijn eerste opdrachten hielp. Op Manets begrafenis zou hij een van de bevoorrechte vrienden zijn die de kist mochten dragen. Hij had een affaire met Victorine Meurent net als met vele andere vrouwen tijdens zijn huwelijk. Op een gegeven ogenblik zouden zijn echtgenote en hij apart gaan wonen, vermoedelijk omwille van zijn ontrouw. Zijn vrouw was een verdienstelijke schrijfster en ook zijn kinderen bleken schildertalent te hebben.