Victorine was Manets muze voor negen van zijn werken. Zij poseerde voor hem in verschillende rollen: van straatzangeres en torero over gegoede bourgeoise. Het is echter de rol van prostituee op Déjeuner sur l’herbe en L’Olympia die aan haar zal blijven plakken. De toenmalige keizer, Napoleon III, noemde de werken onzedelijk. Manet negeerde immers de toenmalige schilderconventies van de academie door in een losse, onafgewerkte stijl te schilderen. Ook het onderwerp was controversieel. Naakt kon toen alleen in een mythologische context terwijl Victorine werd neergezet als een hedendaagse prostituee in het bois de Boulogne. De perskritieken waren vernietigend: men noemde Manet een erotomaan en Victorine een vrouwelijke gorilla. Haar jaloerse collega-modellen in Montmartre zullen haar achteraf La Crevette of de garnaal dopen omdat ze klein was en haar benen naar verluidt nogal kort. Ook als ze zelf later gaat schilderen, gaan de perskritieken enkel over haar periode als model als Manet.

De verstandhouding met Manet was wellicht niet amoureus maar eerder vriendschappelijk van aard. Victorine had immers een relatie met zijn beste vriend Alfred Stevens. Ook wanneer ze niet meer voor Manet poseert, zal hij haar herhaaldelijk aan kleine jobs in het theater helpen.