Toulouse-Lautrec was de schilder van mismaaktheid en bordelen waar hij zelf ook verbleef nadat hij door de maatschappij werd uitgespuwd omwille van zijn kleine gestalte. Toulouse-Lautrec speelde een lelijke rol in Victorines leven: zo ging hij haar opzoeken met de hoofdredacteur van La Revue Blanche om zich vervolgens in dat tijdschrift vrolijk te maken over haar armoedige omstandigheden en haar uiterlijk dat op haar zevenenveertigste niet meer leek op de knappe Victorine van haar jongere jaren. Ten slotte zou hij ook een werk schilderen “A la mie” dat u op deze pagina kan ontdekken waarop hij haar de rol liet spelen van een prostituee in haar nadagen. Wellicht zinspeelde het werk op de populair Franse uitdrukking “Un miché à la mie”, waarbij een klant zijn verlopen prostituee weigert te betalen. Tegelijk was het uiteraard een knipoog naar L’Olympia waarop Victorine ook een prostituee moest spelen van Manet. Ook zou Toulouse-Lautrec zich later tegen Tabarant vrolijk maken over haar verval. Tabarant bericht hierover in zijn laatste manuscript.